de tweede chemo...

Donderdag 19 september was het zover...tijd voor de tweede chemo-kuur. Vol optmisme gingen we naar het Maastro gebouw alwaar we eerst een gesprek met Mark Kamps hadden, gevolgd door een gesprek met Marjan Laven en Kirsten Aaldering. Beide gesprekken verliepen fijn en vlot. Om 11.30 uur op weg naar het dagcentrum. Daar aangekomen kreeg ik eigenlijk vrij snel excuses aangeboden voor hoe het de eerste keer verlopen was. Men had zich er niet goed bij gevoeld na afloop (ik voelde me niet goed tijdens de afloop dus zo hadden we uiteindelijk toch weer allemaal ons deel hahaha). Men begon dus onmiddellijk met het toedienen van het anti-misselijkheids-infuus (mooi woord voor scrabble). Ook kreeg ik te horen dat de mineralen die ik vorige keer gekregen had nu niet meer toegediend zouden worden. Wetenschappelijk onderzoek had aangetoond dat deze mineralen niet deden wat er gedacht werd en toediening per direct gestopt moest worden. Nadat de chemo begon te lopen kreeg ik echter vrij snel last van branderig gevoel in mijn arm en tintelingen in vingers en voeten. De normale bijwerkingen maar veel sneller en heviger dan de eerste keer...het hoort erbij dacht ik eerst nog

Katrien is ook nog langs geweest die middag en dat is toch best wel fijn hoor, zo'n prive zuster aan je stoel die weet wat er aan de hand is en goede tips en acties heeft. De handdoek 40 seconden in de magnetron en dan istie heerlijk warm, wat verlichting geeft op je arm zonder dat het zwaar ligt zoals de normale warmte-packs doen....fijn hoor...bedaaank

Maar goed dat we dit keer met de auto waren want ik voelde me net helemaal top direct na het infuus. Thuis aangekomen even op de bank gaan liggen en 's avonds heerlijk gegeten met Theo en Angele bij de Thai in Rothem. Gezellig? Ja, vanwege het gezelschap maar niet echt vanwege de entourage in het restaurant. Lekker was het wel en we, of eigenlijk Angele, heeft ontdekt dat groene curry toch echt veel heter is dan rode...

Zaterdag eerst naar de voetbalwedstrijd van Cas gaan kijken met Jip en Puck. Toch wel bijzonder dat we daar mer z'n drieen langs de lijn stonden vond ik. Was fijn, meiden! Daarna zijn we naar Breakfest geweest in Landgraaf. Ook erg leuk. De dag werd afgesloten met een feestje van Hanneke en je raadt het al....het was alweer reuze gezellig. Maar......zoals zo vaak is er ook een keerzijde...denk dat het allemaal wat veel was want voelde me niet top en ben dan ook eerder naar huis gegaan met de jongens. Op de bank gaan liggen want het was op...er zat geen energie meer in me

De dagen erna waren ook wat minder, voelde me snel moe, had meer last van tintelingen in handen en voeten en ook het slikken was moeilijker dan de eerste keer. Ook tussen de oren was het zwaarder dan de eerste keer. Vaker kwam de gedachte waarom ik er eigenlijk mee bezig was want ik had meer last van de bijwerkingen dan van de kanker zelf.... Onzin natuurlijk, maar ja het zijn wel gedachten die opeens in je kop schieten. 10 Oktober is de derde kuur en 3 weken later zal er wel weer een longfoto en/of CT scan gemaakt worden waaruit moet blijken of de chemo aanslaat...ben toch wel benieuwd

Na een klein weekje ging het alweer veel beter, niet in de laatste plaats ook doordat Dennis, Bert, Theo en Peter me een heerlijke avond in de Karkol bezorgd hebben...bier proeven en er ook nog wat over leren (natuurlijk had Bart het zoals altijd weer prima voor elkaar en zijn we gastvrij ontvangen)

En nu....nu gaat het weer prima met me. Nog een dag en dan zit ik weer in de pillen vrije week. Ga naar Wenen voor werk en heb nog wat leuke dingen in het vooruitzicht. En ondertussen genieten we weer van de gewone kleine dingen ook, Lisette heeft chutney gemaakt van onder andere peren uit de tuin van pa en ma en die hebben we vanavond lekker met een stukje kaas en een glaasje wijn geproefd....mmmmm....wat kunnen kleine dingen toch grote voldoening en een fijn gevoel geven...

Tot de volgende
Bas