Geen nieuws, goed nieuws...?

Het is vandaag donderdag 5 september en het is alweer een paar dagen geleden dat ik voor t laatst verslag heb gedaan. Geen nieuws, goed nieuws is dan de normale gedachte en....inderdaad ook hier, voor mij, geldt dit en blijft dat gelden! Mocht het een keer wat minder gaan of zou ik slecht nieuws ontvangen hebben dan beloof ik bij deze dat ik dat zo snel mogelijk aan jullie zal melden.

Het gaat dus best goed met me, we hebben een paar heerlijke dagen gehad...het weer werkt natuurlijk ook erg mee! Drukke dagen, dat wel maar ook redelijk 'normale' dagen. Vandaag zijn we lekker een stuk gaan fietsen, door Amby, langs de Nachtegaal naar de Geulhemmermeule....heerlijk door het koele bos. Veel mensen gesproken ook, gehoord en gezien de afgelopen week. Heel veel lieve en aardige reacties en berichtjes op deze blog, in facebook en via mail en dan ook nog de kaartjes. Bedankt allemaal, dat doet echt goed en geeft kracht. Kracht om positief te blijven en er het beste van te maken en er nog zoveel mogelijk uit te halen.

Plannen worden er ook volop gemaakt, met de jongens naar Real Madrid en met de meiden naar Istanbul. Met familie naar Frankrijk (ja Frits en Martha, we komen er echt aan volgend voorjaar hoor :-) ). Het gaat er allemaal komen, maar eerst ga ik lekker met Lisette een weekje luieren en in de praktijk brengen wat ik jullie in mijn eerste berichtje beloofd heb, genieten met een grote G. Ibiza, here we come en Armin, zet je plaatjes maar al klaar! We hebben een kamer geboekt bij Patricia Tibo in Sa Calleta, 15 min van Eivissa (Ibiza stad), zwembad erbij en lounge strand op 5 min...het leven is mooi! (Jaja, ik weet wel dat dat op dit moment heel vreemd moet klinken en het leven kan ook heel cru en hard zijn maar nu is het mooi). Ik zal volgende week een paar mooie plaatjes uplaoden, kunnen jullie ook een beetje mee genieten. 11 tot en met 18 september gaan we, dus ook nog in de pillen-vrije week.

Maar eerst gaan we t weekend nog even Bruis-en, zaterdag en zondag genieten van een mooi programma en veel fijne gesprekken en ontmoetingen. Ik zie jullie daar dus ;-)

De 19e gaan we dan beginnen aan de tweede chemo kuur. Duim er nu al voor dat ik er net zo weinig last van zal hebben als van de eerste...

Gisteravond heb ik een erg indrukwekkende documentaire gezien over een ALS patient. Voor diegene die niet weten wat het is (en dat zijn er volgens de docu behoorlijk wat), ALS is een spierziekte die heel snel om zich heen kan grijpen en de communicatie tussen de hersenen en de spieren stap voor stap, maar onherroepelijk uitschakelt. Dat betekent dat je wel nog alles voelt en ervaart maar je je handen niet meer naar dat jeukende plekje kunt brengen.... Uiteindelijk wordt ook je ademhaling, slik-reflex en spraakvermogen aangetast en dat was voor de patient in deze docu het moment om ermee te stoppen. Leven als een kasplantje heeft voor niemand meer een toegevoegde waarde redeneerde hij en ik kan dat volgen. Wat echter het meeste indruk op mij maakte was de les die hij geleerd had, het besef en de vraag of verzoek dat hij had aan eenieder. Laat je tijd niet onbedacht voorbij gaan, verkwist m niet met strijd en triviale zaken maar geniet van elk moment en sta erbij stil hoe goed we het eigenlijk hebben en vooral, wees dankbaar! Jullie kunnen dat zelfde doen, voor jezelf en misschien ook wel een beetje voor mij....dan is het tenminste niet voor niets geweest...

Ik vond het een hele mooie gedachte en wil jullie allemaal oprecht vragen hetzelfde te doen......tot snel weer, tot op Bruis!

X Bas