dinsdag 18 maart 2014

Shame on me...

Shame on me....het eerste kwartaal van 2014 is alweer bijna voorbij en ik heb niet een keer een update gegeven. Ik weet dat er mensen zijn die enkel hun informatie krijgen van deze blogs dus vandaar het "shame on me". Goed, ik zal jullie dus in deze blog even bijpraten over de leuke dingen die ik/we gedaan hebben in de afgelopen weken en maanden.

Maar ik zal beginnen met de "medische" kant. Ben inmiddels op weg naar de tiende chemo alweer (3 april). Het goede nieuws is dat de Xeloda pillen nog steeds hun werk doen en dat ik elke derde week voldoende herstel om de nieuwe kuur weer aan te kunnen. Het slechtere nieuws is dat we hebben moeten stoppen met een bepaald bestanddeel in de infusen. Oxaplatin kan ik niet langer verdragen. Dit is het bestanddeel dat de tintelingen in de zenuw uiteinden veroorzaakte, invloed had op het slikken van koude dranken en mijn psyche in negatieve zin beïnvloedde. Het heeft wat mij betreft dus ook wel weer een positieve kant, eerder genoemde bijwerkingen heb ik nu niet meer en dat is heel, heel prettig. Daarnaast duurt het infuus nu nog maar een uurtje dus dat is ook lekkere tijdwinst. Heb op dit moment dus geen last meer met slikken en kan alles eten en drinken. Heb wel last van het zogenaamde hand-voet syndroom waardoor het voelt alsof je vel heel strak om je handen zit, voeten rood zijn en vervellen en lopen soms wat lastig is maar voel me over het algemeen heel goed en laat me zo min mogelijk beperken door deze ongemakken. Ten aanzien van waardes is mijn ijzer heel goed (waarde zo rond de 9 de laatste keren) en worden mijn witte bloedlichaampjes voldoende aangemaakt gedurende de herstelweek. De cea-waarde (ik noem het maar de kanker waarde van mijn bloed) stijgt helaas weer langzaam. Ik kwam van 70 en ben in de eerste kuren gedaald naar 16 maar nu is de waarde van 20,5 in januari naar 30 in maart gestegen. Aan de andere kant is de stijging minder hard dan de daling is geweest en is 30 nog steeds een getal waar we dik tevreden mee mogen zijn. Op 27 maart staat weer een CT scan gepland en kunnen de tumoren weer gemeten worden dus dan weten we weer iets gedetailleerder hoe het ervoor staat. Belangrijkste blijft echter dat ik me goed voel, in principe alles kan doen en mijn kwaliteit van leven dus heel erg o.k. is!

Nu over naar het leukere deel van deze blog, want we hebben de afgelopen tijd ook weer wat leuke dingen gedaan en meegemaakt.
Carnaval hebben we uitvoerig gevierd. Het begon de donderdag vooraf al met een bezoek aan Weiber Fassnacht in Keulen. Om 8 uur stonden we op het station in Maastricht om de bus naar Aken te nemen, dan de trein naar Keulen en in die trein is het al volop feest. Om half 11 komen we dan in Keulen aan en daar is het een groot feestgedruis. Wij zoeken dan een cafeetje op net buiten de drukte en daar komen alleen lokale Keulenaren. Erg gezellig en een goede start. Tegen een uur of 11 's avonds zijn we weer thuis. De carnavalsdagen zelf waren erg geslaagd, het weer deed lekker mee en de sfeer was optimaal. We hebben echt genoten!

In januari hebben we ook nog een bierproeverij gedaan op initiatief van Jip. Samen met 2 vriendinnen uit Utrecht en Puck met 2 vriendinnen hebben we enkele biertjes geproefd. Lekker en heel gezellig. Er was zelfs een gezelschap mannen die dachten dat ik een hockey coach was die met zijn team onderweg was....

En dan was er natuurlijk nog het etentje bij Margot Reuten, Da Vinci in Maasbracht. Twee Michelin sterren en die werden ruimschoots waar gemaakt. Met Dennis en Angele arriveerden we om 19:00 uur (dankzij Theo, onze chauffeur stipt op tijd). Ik kan niet na vertellen wat we allemaal gegeten hebben maar het was ontzettend lekker in een informele sfeer. Zeven gangen en heel wat glaasjes champagne en wijn later rolden we om 1 uur weer naar buiten alwaar Theo klaar stond om ons weer veilig thuis te brengen!

Tenslotte nog een belangrijke melding....we krijgen 'familie uitbreiding'. Eind maart kunnen we Pieke ophalen, onze ruwharige teckel die dan 9 weken is en het nest mag verlaten. We verheugen ons er erg op....eens zien of dat over een paar maanden nog steeds zo is als hij het bankstel opgevreten heeft hahaha

Zo, nu zijn jullie weer bij....zal mijn best doen de volgende blog iets sneller te schrijven want we hebben alweer leuke vooruitzichten gepland

tot snel weer!